Ένα γράμμα...

Κοριτσάκι μου,
Μαθαίνω τα νέα σου και παρακολουθώ τη ζωή σου. Χαίρομαι για σένα. Για την πρόοδο σου και τις επιτυχίες σου.
Καθώς σε ξέρω, είμαι σίγουρος πως θα νοιώθεις κι εσύ ικανοποιημένη για ότι έχεις καταφέρει. Χωρίς εμένα, το ξέρω, αλλά με τη σκέψη μου. Και σε ευχαριστώ που καθημερινά με επισκέπτεσαι με τη δική σου...
Όμως είναι κάτι για το οποίο πρέπει να σου μιλήσω, γιατί ξέρω πως θα με ακούσεις. Δεν έχω γίνει πιο σοφός τώρα, ούτε πιο έξυπνος. Ο ίδιος είμαι. Όμως ξέρεις πως είμαστε ίδιοι. Γιαυτό θα με ακούσεις.
Νοιώθω πως είσαι παγωμένη και σκληρή, και δε μπορώ να σε αφήσω να είσαι έτσι. Όχι μάζί μου, με όλους τους άλλους. Ξέρω πως έχεις πονέσει και γιαυτό προστατεύεις την καρδιά σου, να μην ξαναπληγωθείς. Και ας μη το παραδέχεσαι. Ζεις επιφανειακά και χωρίς συναισθήματα. Δε τα αφήνεις να δημιοργηθούν, τα σκοτώνεις... Εσύ πιστεύεις πως στα σκότωσαν, και πως άλλοι ευθύνονται γιαυτό. Ίσως κάποιες φορές να κατηγορείς κι εμένα. Δίκιο έχεις. Σε κάθε περίπτωση.
Έγινες πεζή, χωρίς να σε αγγίζουν οι πανσέληνοι και τα αστέρια, τα δείπνα με κεριά ή η σοκολάτα που σου έφερε από την άλλη άκρη του κόσμου. Έχεις παγώσει και όλα σου φαίνονται αστεία. Μα το πιο τρομακτικό είναι πως σου φαίνονται γελοία. Είσαι νέα και φοβάμαι πως έτσι γερνάς την ψυχή σου.
Μη κάνεις τα ίδια λάθη με μένα. Ζήσε τη ζωή σου, δίνοντάς της νόημα. Νόημα στην κάθε μέρα. Να τη χαίρεσαι, και το βράδυ, όταν κλείνεις τα μάτια να την ξαναζείς χαρούμενη και όχι να γκρινιάζεις να περάσουν οι ώρες ώστε να έρθει η επόμενη, γιατί απο αυτή που διανύεις δεν έχεις τίποτα να περιμένεις...
Άκουσε με, έχεις πάρει αγάπη, μάθε να τη δίνεις κι εσύ, σωστά. Μη σκληραίνεις άλλο... Και μη τρομάζεις απένατι σε αυτό που έρχεται.....για καλό θα είναι.
Να προσέχεις και σκέψου τα.
Σε φιλώ γλυκά....