Sunday, January 28, 2007

Έρωτας είναι...


  • Να θέλεις να κοιμάσαι τις ώρες που είστε χώρια, για να περάσουν γρήγορα...
  • Να νομίζεις πως όλα τα τραγούδια είναι γραμμένα για σένα...
  • Να σου φαντάζει τεράστιο το σαββατοκύριακο...
  • Να κοιμάσαι μόνο δυο ώρες κι όμως το πρωί να νιώθεις οτι έχεις τόση δύναμη να κατακτήσεις τον κόσμο!
  • Να ψάχνεις να βρεις τρόπο να παγώσεις τη στιγμή που είστε μαζί...
  • Να σου αρκεί ενα βλέμμα για να σε κάνει ευτυχισμένη...
  • Να είσαι έτοιμη να κάνεις χιλιόμετρα για να τον δεις...
  • Να τα κανεις...
  • Να του στέλνεις δώρα με ανώνυμες κάρτες και να πεθαίνεις για να σε καταλάβει!
  • Να σου αφιερώνει τραγούδια κι εσύ να ακούς μόνο αυτά!
  • Να κοιμάσαι χαμογελαστή και κανείς να μη ξέρει γιατί...
  • Να περιμένεις να σχολάσεις για να τον δεις!
  • Να μη φοβάσαι αν σας δούν μαζί...
  • Να στήνεσαι απέναντι από τη σχολή σας και να περιμένεις μόνο ένα του βλέμμα...
  • Να ψάχνεις να δεις που μένει και να τρέχεις με την κολλητή σου μες στη μαύρη νύχτα για να το επιβεβαιώσεις!
  • Να αρνείσαι κατηγορηματικά οτι είσαι ερωτευμένη....
  • Να περιμένεις να τη δεις και να τα ακυρώνεις όλα και να μην εμφανίζεται και να ακους ΠΥΞ ΛΑΞ όλο το βράδυ, θυμίζοντας σου τον εαυτό σου στα νιάτα του...
  • Να φεύγεις μακριά από όλους σου τους αγαπημένους για να είσαι μαζί της...
  • Να γυρίζεις αλλά να μη της κρατάς κακία..
  • Να μη φοβάσαι να ρισκάρεις τίποτα..γιατί ξέρεις πως στο τέλος της μέρας και να τα χάσεις όλα θα έχεις και πάλι την αγκαλιά του....Όχι. Αυτό δεν είναι έρωτας... Αυτό είναι αγάπη...

Αφιερωμένο σε σένα που θέλεις να το δεις γραμμένο... σε σένα που με λες "αδίστακτη", σε σένα που με λες "Βαγγόπαιδο".. και σε σένα που με λες "Βαγγούλα"...
Και σε σένα που όλο σου κάνω ερωτήσεις...και ζήλιες και καμώματα....

το άσχετο του ποστ: κορίτσι, όταν το δείς μην αρχίσεις το κύρηγμα!! Παραδέξου το.

Friday, January 19, 2007

Όπως τον βολέυει τον καθένα, μάτια μου...

ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ!!
Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ!!!!!!!!!!!!!!

Sunday, January 14, 2007

Το πολλά υποσχόμενο..



Πολλά υποσχόμενο το 2007. Μου έπεσε και το φλουρί.. Βρε λες?..
Κι όταν με ρώτησε "Εσύ τι ευχή έκανες μόλις άλλαξε ο χρόνος?" εγώ απλά τον κοίταξα σα τη χαζή. Δεν είχα κάνει καμμία ευχή. Υπερρεαλισμός? Δε νομίζω. Αδιαφορία? Ούτε αυτό νομίζω... Αυτό που υποψιάζομαι είναι οτι μάλλον έχω χάσει τη διάθεσή μου. Μήπως να ευχηθώ να την ξαναβρώ?
Μήπως αν τελικά βρω το κουράγιο και κάνω τη βουτιά βαθιά μέσα μου, που όλο μου λες, να με ξαναρωτήσεις?
Όπως λέει κι ενα αγαπημένο μου πρόσωπο.. "τα καλύτερα έρχονται"...
Βρε λες?..

το άσχετο του post: Μα γιατί δεν υπάρχει ενα λυσάρι για οοοοολα τα προβληματα? credits to melina