Monday, June 09, 2008

Your greatest fear... your greatest strength.


Ακόμα κι αν λένε πως τα ζώα μυρίζουν το φόβο σου και κατά συνέπεια την αδυναμία σου απέναντι σε αυτά, με τα συναισθήματα και την ψυχική δύναμη δεν είναι έτσι...
Ο φόβος σου, είναι η αδυναμία σου; 'Η τελικα η δύναμή σου;...
Όταν περιμένεις κάτι που φοβάσαι πολύ να αντιμετωπίσεις, και τελικά, όταν περνάει, συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν τόσο δύσκολο, τι σημαίνει αυτό για σένα;
Ότι το φοβόσουν τόσο πολύ που το εκανες στο μυαλό σου πολύ μεγαλύτερο απ' ότι ήταν.. ή ότι έγινες πιο δυνατός για να το αντιμετωπίσεις και τελικά τα καταφερες;...
Εγώ ακόμα ψάχνω την απάντηση μέσα μου...

Thursday, June 05, 2008

Go and get a life!!!

Γυρίζοντας από το γραφείο μία Παρασκευή απόγευμα, έχω βγάλει τα τακούνια (που συνοδεύουν την αταιριαστη για Παρασκευή preppy εμφάνισή μου) και οδηγώ ξυπόλυτη...
Όπως κάθε φορά έτσι και τώρα, ανοίγω το ραδιόφωνο για να βρώ μουσικούλα που να εκφράζει την διάθεσή μου εκείνη τη στιγμή και, αν θες, να την επηρεάσει κι ολας..
Κάποια στιγμή, πατώντας next μέχρι να βρω τον επόμενο σταθμό που θα παίζει κάτι "καλό", διέκρινα έναν ενδιαφέρον ηλεκτρονικό ήχο.. Στάματησα εκεί το ψάξιμο, και άκουσα το κομμάτι. Μου άρεσε πολύ, μα δε μου θύμιζε τίποτα ώστε να μπορέσω να μαντέψω την προέλευσή του.. Έτσι, μου παρέμεινε άγνωστο, και το ξέχασα...Μέχρι που το ξανάκουσα, και το αναγνώρισα, μα και πάλι παρέμεινε άγνωστο...

Χθες το βράδυ ήμουν σε μια συναυλία.. 'Εναρξη του συγκροτήματος θα έκανε η Olga Kouklaki... Ποιά να είναι, αναρωτήθηκα, χωρίς να δώσω και ιδιαίτερη σημασία..
Στις 9.45, στο θέατρο Πέτρας, με ταξιδέυει αισθησιακά το Get a life της Olgas Kouklaki. Το τρίτο κομμάτι που έπαιξε.. Με είχε κερδίσει ήδη η γκόμενα... Με είχε κερδίσει η μουσική της...
Στο πέμπτο κομμάτι, κόλλησα. Ήταν ο ίδιος ηλεκτρονικός ήχος που μου είχε αρέσει τότε. Το κομμάτι το λένε "Her own right" και σήμερα παίζει από το πρωί στο repeat.. Η Olga μου τα είπε μέσω της συνεντεύξής της στο Lifo.
Αν βαρεθείς να διαβάσεις όλη τη συνέντευξη, σου παραθέτω το παρακάτω για να καταλάβεις το ελληνικό star system, και την show biz:

Όταν είχα ξεκινήσει να γράφω μουσική εδώ στην Ελλάδα και πήγα το δίσκο μου σε εταιρεία, μου τον πέταξαν στα μούτρα και για δυο μήνες έκλαιγα. Τον ίδιο δίσκο τον έστειλα στο εξωτερικό σε πέντε εταιρείες και οι πέντε ενδιαφέρθηκαν να τον κυκλοφορήσουν!

Τώρα έρχεται και παίζει σε συναυλίες με υφάκι, και καλα κάνει, γιατί γράφει μουσική και στίχους μόνη της.. Γιατί είναι δημιουργός και όχι ξέκωλο. Γιατί όσοι ήταν χθες στη συαυλία γούσταραν με τους ήχους της...


PS: Αυτό που σκεφτόμουν χθες είναι κρίμα που δε κάνω πια ραδιόφωνο... κι εσείς που κάνετε ακόμα και ενδεχομένως με διαβάζετε, μη τα παρατάτε... Αξίζει.