I can feel...

Όταν νοιώθεις την καρδιά σου να σπάει απ΄το χτύπο,
Όταν την ακούς τόσο δυνατά που δε μπορείς να σκεφτείς τίποτα και απλά χοροπηδάς στο ρυθμό της,
Όταν κλείνεις τα μάτια και βλέπεις χιλιάδες δρόμους, διαφορετικούς, να σε οδηγούν προς τα εκεί,
Όταν ξέρεις για πρώτη φορά τι θέλεις, κι όταν αντιλαμβάνεσαι πως αντιδράς μονάχα με το συναίσθημα (γιατί η λογική σου δε πρόλαβε να πάρει θέση άμυνας αυτή τη φορά) αλλά δε σταματάς... Γιατί δε μπορείς...
Όταν τα κουτάκια που έχεις μέσα στο κεφάλι σου ξαφνικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης γιατί δε τα θέλεις πια,
Όταν αντί για σένα μιλάει η καρδιά σου...
Τότε νοιώθεις.
Νιώθεις. Αγαπάς. Ερωτεύεσαι. Φοβάσαι...
Η φίλη σου χαίρεται γιατί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπλέχτηκαν τα πράγματα. Επιτέλους τα κουτάκια σου δε κατάφεραν να κρατήσουν τις ισορροπίες....
Μήπως άρχισε?