Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Εθνικής Άμυνας,
Σας μιλώ εκ μέρους όλων των Ελληνίδων, που ξέρω ότι πάντοτε εκτιμάτε και υπολογίζετε. Βέβαια, ναι μεν σας μιλώ εκ μέρους όλων αυτών, αλλά όπως θα παρατηρήσετε και παρακάτω, θα συγκεκριμενοποιήσω.
Για να μπώ στο δια ταύτα, όλοι γνωρίζουν πως για εναν άντρα το φανταριλίκι, να το πω λαικά, είναι μανίκι (το εξήγησα ακόμα πιο λαικά, άλλωστε όλοι παιδιά του λαού είμαστε, έτσι δεν είναι?). Άσχημη ψυχολογία, νεύρα, εγκλεισμός, αυπνίες, βρώμια, πείνα, καταπίεση, στέρηση.. και όλα αυτά τα άσχημα που περνούν τα αγόρια μας.
Πάνω εδώ έρχομαι να επισημάνω το δύσκολο έργο των γυναικών την περίοδο που οι άντρες είναι στρατό. Γιατί με τέτοιο ψυχοσωματικό ταράκουλο που περνάνε όταν πάνε στρατό, για να αποφύγουμε τίποτα αυτοκτονίες, κάπου τα παιδιά πρέπει να ξεσπούν... Και ακριβώς αυτό το δύσκολο κενό καλύπτουν οι γυναίκες, αναγκαστικά. Είτε μάνες στρατιωτών, είτε γκόμενες, τραβάνε τα πάνδεινα οι καημένες. Και αυτό γιατί τα καμάρια μας, αρχίζουν να έχουν περίεργες ανασφάλειες τύπου: Και που ήσουν, και γιατί θα βγείς, και με ποιούς θα βγείς, τους ξέρω εγώ?, και αν θα βγείς θα με παρεις τηλέφωνο όταν φτάσεις σπίτι, και σε παρακαλώ να έρθεις αυτή την κυριακή, γιατί την άλλη το καθήκι ο λοχαγός/σμηνίας/δεκαεννέας θα μας χώσει. Κατάλαβες.. εγώ θα τρώω τα σκοπέτα μου και η Ελενίτσα μας θα αλωνίζει!
Ή στην άλλη περίπτωση: Άσε μας ρε μάνα πια, που θα κρυώσω, με έπρηξες αν κοιμάμαι ή αν τρώω! Και δε χρειάζεται να έρθετε να με δείτε και αυτό το σαββατοκύριακο, με καταπιέζετε!
Πόσα να αντέξει κιαυτή η δόλια η μάνα! Η δε γκομενα, αφήστε τα.
Και πάνω έδω θα ήθελα να συγκεκριμενοποιήσω. Εκ μέρους όλων των γυναικών που τραβάνε τα πάνδεινα, κατά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας του αρσενικού τους, θα σας παρακαλέσω να κατανοήσετε την άμεση προτεραιότητα που πρέπει να δώσετε στο παρακάτω αίτημά μου:
Επειδή οσονούπω θα ανήκω κι εγώ στην παραπάνω κατηγορία γυναικών (και δεν εννοώ της μάνας) σας παρακαλώ να μου στείλετε τον παρακάτω κύριο στο σπίτι, για τη δική μου ψυχολογική υποστήριξη.
Σας μιλώ εκ μέρους όλων των Ελληνίδων, που ξέρω ότι πάντοτε εκτιμάτε και υπολογίζετε. Βέβαια, ναι μεν σας μιλώ εκ μέρους όλων αυτών, αλλά όπως θα παρατηρήσετε και παρακάτω, θα συγκεκριμενοποιήσω.
Για να μπώ στο δια ταύτα, όλοι γνωρίζουν πως για εναν άντρα το φανταριλίκι, να το πω λαικά, είναι μανίκι (το εξήγησα ακόμα πιο λαικά, άλλωστε όλοι παιδιά του λαού είμαστε, έτσι δεν είναι?). Άσχημη ψυχολογία, νεύρα, εγκλεισμός, αυπνίες, βρώμια, πείνα, καταπίεση, στέρηση.. και όλα αυτά τα άσχημα που περνούν τα αγόρια μας.
Πάνω εδώ έρχομαι να επισημάνω το δύσκολο έργο των γυναικών την περίοδο που οι άντρες είναι στρατό. Γιατί με τέτοιο ψυχοσωματικό ταράκουλο που περνάνε όταν πάνε στρατό, για να αποφύγουμε τίποτα αυτοκτονίες, κάπου τα παιδιά πρέπει να ξεσπούν... Και ακριβώς αυτό το δύσκολο κενό καλύπτουν οι γυναίκες, αναγκαστικά. Είτε μάνες στρατιωτών, είτε γκόμενες, τραβάνε τα πάνδεινα οι καημένες. Και αυτό γιατί τα καμάρια μας, αρχίζουν να έχουν περίεργες ανασφάλειες τύπου: Και που ήσουν, και γιατί θα βγείς, και με ποιούς θα βγείς, τους ξέρω εγώ?, και αν θα βγείς θα με παρεις τηλέφωνο όταν φτάσεις σπίτι, και σε παρακαλώ να έρθεις αυτή την κυριακή, γιατί την άλλη το καθήκι ο λοχαγός/σμηνίας/δεκαεννέας θα μας χώσει. Κατάλαβες.. εγώ θα τρώω τα σκοπέτα μου και η Ελενίτσα μας θα αλωνίζει!
Ή στην άλλη περίπτωση: Άσε μας ρε μάνα πια, που θα κρυώσω, με έπρηξες αν κοιμάμαι ή αν τρώω! Και δε χρειάζεται να έρθετε να με δείτε και αυτό το σαββατοκύριακο, με καταπιέζετε!
Πόσα να αντέξει κιαυτή η δόλια η μάνα! Η δε γκομενα, αφήστε τα.
Και πάνω έδω θα ήθελα να συγκεκριμενοποιήσω. Εκ μέρους όλων των γυναικών που τραβάνε τα πάνδεινα, κατά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας του αρσενικού τους, θα σας παρακαλέσω να κατανοήσετε την άμεση προτεραιότητα που πρέπει να δώσετε στο παρακάτω αίτημά μου:
Επειδή οσονούπω θα ανήκω κι εγώ στην παραπάνω κατηγορία γυναικών (και δεν εννοώ της μάνας) σας παρακαλώ να μου στείλετε τον παρακάτω κύριο στο σπίτι, για τη δική μου ψυχολογική υποστήριξη.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
Ελένη Καλοπερασοπούλου
Υστερόγραφο,
Τυχόν ομοιότητες σε πρόσωπα και καταστάσεις, είναι εντελώς συμπτωματικές.
5 comments:
Καλά λένε: "Δεν είναι κρίμα κι άδικο να'μαι εγώ φαντάρος και τη δική μου γκόμενα να την πηδ*** άλλος?"
Αξιότιμος κυρία,
Ως μελλοντικός υπουργός Εθνικής 'Αμυνας (ε, που θα πάει;) σας υπόσχομαι να φροντίζω ανελιπώς της σεξουαλικές σας ανάγκες και ακόμη και αν δεν δυνηθώ να σας διαθέσω τον εικονιζόμενο γκόμενο (πού να ψάχνω στο Google images, τώρα...) θα σας διαθέσω προσωπικώς την κορμάρα μου που ελπίζω να εκτιμήσετε (ε, δεν σας τυχαίνει και κάθε μέρα υπουργός, έστω και μελλοντικός)!
Διόρθωσση: "...τις σεξουαλικές... "
χεχεχε...
@highfidelityshow, heliotypon:
Θα επαναλάβω,μη τυχόν και παρεξηγηθώ:
Τυχόν ομοιότητες σε πρόσωπα και καταστάσεις, είναι εντελώς συμπτωματικές.
Η Ελένη λοιπόν,θα αξιολογήσει την προσφορά σας, και θα έχετε νεότερα αν τύχει εξέληξις.
Ston xarizw thn Chrisatian, opou na nai teleiwnw mazi tou...
Post a Comment